پیامبر (ص ) پس از آن که مژده بهشت را دریافت ، خود را براى نماز به رنج مى افکند واین به دلیل فرمان خداوند سبحان بود که مى فرمود: کسان خویش را به خواندن نماز فرمان ده و خود برانجام آن پایدار باش
چون وقت نماز فرا مى رسید، على (ع ) به خود مى پیچید و مى لرزید، به او مى گفتند: اى امیرالمؤ منین ! تو را چه شده است ؟
و هنگامى که نماز را به پایان رسانیدید، خدا را یاد کنید در حال ایستادن و نشستن و به هنگامى که به پهلو خوابیده اید
و هنگامى که بندگان من از تو درباره من سوال مى کنند(بگو) من نزدیکم ! دعاى دعاکننده را، به هنگامى که مرا مى خواند، پاسخ مى گویم ! پس باید دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان آورند، باشد که راه یابند( و به مقصد برسند).
هرگاه از نماز واجب فارغ شدى ، به دعا به سوى پروردگارت بپرداز و رغبت کن به سوى پروردگارت به سوال و درخواست .
نماز را در وقت مقرر آن به جاى آور، و به خاطر فراغت عجله مکن و به علت اشتغال آن را به تاءخیر میفکن ، و بدان که همه اعمال تو بسته به نماز تو است .
اعمالتان ، شما را به دوزخ رهنمون مى سازد و گویى آتش شما را در بر گرفته است تا آن که نماز بامداد را به جاى آورید و بدین گونه گناهان شما پاک مى گردد، پس گناهان باز شما را به دوزخ مى راند، تا آن که نماز ظهر را به جاى آورید و بدین ترتیب گناهانتان را پاک کنید.
و آنهایى که به کتاب (خدا) تمسک جویند و نماز را برپا دارند (پاداش بزرگى خواهند داشت زیرا) ما پاداش مصلحان را ضایع نخواهیم کرد.
نماز به کمال نمى رسد جز براى نمازگزارى که داراى طهارتى همه جانبه و تمامیتى رسا باشد، نه دیگران را اغوا کند و نه خود از حق منحرف گردد، (خدا را) شناخته و سر تسلیم فرود آورده استقامت و ثبات در پیش گیرد
هنگامى که انسان به نماز ایستاد، رحمت خدا از آسمان بر او نازل مى شود و ملائکه اطرافش را احاطه مى کنند و فرشته اى مى گوید: اگر این نمازگزار ارزش نماز را مى دانست هیچ گاه از نماز منصرف نمى شد.
هر کس نسبت به نمازش کوتاهى کند، خداوند متعال برکت را از عمر و مال او بر مى دارد و سیماى شایستگان را از چهره اش مى زداید
به درستى که خداوند نمازهاى واجب را در محبوب ترین اوقات واجب کرد، پس بعد از نمازهایتان حاجات خود را از خدا بخواهید.
خانه هاى من در زمین همانا مساجد است که براى اهل آسمان مى درخشند آن گونه که ستارگان براى اهل زمین مى درخشند خوشا به حال آنان که مساجد را خانه خود قرار داده اند!خوشا به حال بندهاى که در خانه خود وضو مى گیرد