پدر و مادر حرفه‌ای بچه‌‌ی «باعرضه» بار می‌آورند نه شاگرد اول!

برای پدر و مادر حرفه ای مهم است که فرزند آن ها در مدرسه و محیط زندگی راه و روش درست، زندگی کردن را بیاموزد نه اینکه تنها برای کسب نمره عالی در مدرسه تلاش کند.

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی سلام دنا؛ برای پدر و مادر حرفه ای مهم است که فرزندشان راحت بتواند زیپ کاپشن خود را بالا بکشد یا اینکه خودش بتواند بند کفشش را ببندد.

باید به فرزند خود آموزش دهیم که چنانچه سر جلسه‌‌ی امتحان، خودکارش ننوشت به جای گریه کردن راهی برای حل مشکل بیابد و به خاطر نیم‌ نمره‌ امتحان جلوی میز معلم عجز و التماس نکند، یا اگر معلم یا ناظم برای کاری به دنبال داوطلب می‌گردند از ترس زیر میز پنهان نشود.
یکی دیگر از ویژگی های پدر و مادر حرفه‌ای این است که به گونه ای با فرزند خود صحبت می کنند که کودک مجبور نباشد به آن ها دروغ بگوید.
به کودک خود بیاموزید چنانچه فرد بزرگتری از آن ها سوال هایی را که نباید پرسید، ضمن رعایت احترام از پاسخ دادن به آن ها خودداری کنند و اگر چیزی به نظرشان نامعقول است به هر که می‌خواهد باشد، اعتراض کند.

باید توجه داشت چنانچه کودک بخواهد در حمام آواز بخواند و صدایش را رها کند پدر و مادر حرفه ای نباید واکنش تند نشان داده و با جملاتی مانند ” چه خبرته” ناخواسته ذوق را در کودک خود کور نمایند.
زمانی که کودک دیگری قصد دارد به زور توپ فرزندتان را بگیرد او نباید زیر بار برود و آن کودک را متوجه نماید که کسی نمی تواند توپش را به زور تصاحب کند ولی اگر قصد بازی دارد می تواند هم بازی اش شود.

اگر می خواهید فرزندانتان  به سمت اعتیاد، انواع بزهکاری های اجتماعی و روابط نامشروع کشیده نشوند، به آنها حرمت و خود دوستی را بیاموزید.
اسم کودکان هویت آن هاست، بنابراین همیشه فرزندتان را با عنوان های زیبا صدا بزنید و هرگز نام آن ها را در کنار صفت زشت یا ناسزا قرار ندهید یا با فریاد آن ها را صدا نزنید.

پدر مادرها باید قبل از برخورد با فرزند در هر زمینه ای اختلاف نظرهای خود در روش های تربیتی را برطرف نمایند و زمانی که فرزندشان در کنار آن هاست به بهترین وجه با هم رفتار کنند.

فرزندتان را از صمیم قلب دوست بدارید و این دوست داشتن را همیشه به آن ها نشان بده، حداقل روزی یک بار به فرزندتان این جمله را بگویید، “عزیز دلم تو خوبی و من به وجودت افتخار می کنم”.

توصیه هایی به پدر و مادرها

برای فرزند خود و گوش دادن به حرف های او وقت بگذارید، با آن ها به پیاده روی بروید و به آن ها اعتماد کنید تا هر آنچه را که شما دوست ندارید انجام ندهد و نه گفتن را یاد بگیرد.

در راستای تقویت حس مسئولیت پذیری کودکان، سعی کنید از سه سالگی به بعد کم کم مسئولیت های فرزندتان را به خودش واگذار کنید در عین حال از کودک زیر ۷ سالتان کمتر دور باشید.

اشتباهات فرزندتان را ببخشند و به آن ها فرصت بازگشت از اشتباه بدهید تا محرم اسرارشان شوید حتی گاهی به آن ها فرصت اشتباه کردن و ریسک کردن بدهند.

والدین اولین الگوی فرزندانشان هستند

والدین اولین الگوی فرزندانشان هستند، بنابراین سعی کنید برای فرزندتان مصداق کنترل خشم و وفای به عهد باشید تا آن ها نیز از شما یاد بگیرند، با کودکتان بازی کنید و گاهی در میان بازی بلند بلند بخندید.

ارزش فرزندان بیشتر از مهان است، به اندازه میهمان برای آن ها ارزش قائل شوید.

انتهای پیام/پرنیان مجیدی