مبارزه با خاموشی، از پشت‌بام تا مزرعه/ بررسی کارآمدی مدل‌های پیشنهادی برای نصب نیروگاه خورشیدی
این سیاست جدید که پس از الزام کشاورزان به استفاده از انرژی خورشیدی برای چاه‌های کشاورزی مطرح شده، هدف بزرگی را دنبال می‌کند: کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و مقابله با خاموشی‌ها. با این حال، اجرای این طرح با چالش‌های گوناگونی روبه‌رو است که در این گزارش به بررسی ابعاد مختلف آن خواهیم پرداخت.
به گزارش سلام دنا؛ چندی پیش وزارتخانه‌های نیرو و جهاد کشاورزی تصمیم گرفتند به تغییر تأمین برق چاه‌های آب کشاورزی از شبکه برق سراسری به انرژی خورشیدی رأی بدهند.
حالا برنامه دیگری ریخته شده که براساس آن سازندگان ساختمان‌های چهار طبقه و بیشتر یا ساختمان‌هایی با زیربنای بالای هزار متر، باید پیش از درخواست برای انشعاب برق واحدهای مسکونی، یک نیروگاه خورشیدی در پشت‌بام بنا کنند.
اگر سازندگان ساختمان چهار طبقه و بیشتر، نصب پنل خورشیدی روی پشت‌بام را انجام ندهند، تأییدیه فنی مهندس ناظر و انشعاب و پایانکار از شهرداری را دریافت نخواهند کرد.
آن‌ها می‌گویند قصد اولیه این تفاهم‌نامه، فرهنگ‌سازی و تشویق مالکان برای تجهیز ساختمان‌ها به برق خورشیدی است. وزارت نیرو معتقد است مردم با نصب پنل‌های خورشیدی می‌توانند کسب درآمد کنند و اعلام کرده هر کیلووات ساعت برق را ۳هزار تومان می‌خرد و هر سال قرار است قیمت با نرخ تورم افزایش یابد.
اما میزان برق تولیدشده توسط نیروگاه‌های خانگی خورشیدی و همچنین مزارع آفتابی، بستگی به عواملی چون میزان تابش خورشید، موقعیت جغرافیایی و کارایی پنل‌ها دارد و سؤال این است که هزینه و درآمدها چگونه حساب می‌شوند؟
هزینه نصب نیروگاه خورشیدی
هزینه نصب نیروگاه خورشیدی در پشت‌بام ساختمان مسکونی به دو فاکتور اصلی مرتبط است؛ ظرفیت متراژی پشت‌بام برای پذیرش تعداد پنل و سطح درخواست ساکنان ساختمان برای میزان دریافت انرژی از نیروگاه در طول یک روز یا ماه یا سال ازجمله این عوامل هستند.
برای نمونه با لحاظ متوسط تراکم ساختمانی و مساحت واحد مسکونی در شهر تهران چهار تا پنج طبقه و هر طبقه دارای دو واحد ۸۰ تا ۹۰ مترمربعی برآورد می‌شود و فضای پشت‌بام امکان ایجاد نیروگاه با ظرفیت ۱۲ کیلووات ساعت را داشته باشد که با توجه به «ساعت تابش نور خورشید» در تهران طی روز ۶۰ تا ۷۰ کیلووات انرژی تولید می‌کند.
از طرفی قیمت ایجاد نیروگاه با قابلیت اتصال به شبکه توزیع و همچنین داشتن باتری و امکان خودکار مصرف برق ذخیره به محض خاموشی در یک ساختمان ۸ تا ۱۰ واحدی با شرایط فرض‌شده در تفاهم‌نامه، چیزی حدود ۱.۵ تا ۲ میلیارد تومان خواهد بود؛ این رقم حدود ۱۰درصد هزینه ساخت است.
محدودیت‌های ساختمان‌های مرتفع
تهران صاحب بیشترین ساختمان‌های نامزدشده برای نصب نیروگاه خورشیدی شناخته می‌شود. اما در همین پایتخت هم همه ساختمان‌های مسکونی قابلیت نصب نیروگاه خورشیدی را به علت سایه‌اندازی ساختمان‌های مجاور، مساحت محدود پشت‌بام، روزهای ابری، آلودگی‌هوا و تغییرات شدید دما ندارند.
در حال حاضر از یک طرف فعالان ساختمانی و سازندگان مسکن در تهران با شوک خورشیدی ناشی از اطلاع‌رسانی مبهم دولت درخصوص «ابعاد دقیق و شفاف برنامه‌اش برای تولید برق از پنل خورشیدی روی پشت‌بام‌ها» روبه‌رو و از طرف دیگر مشغول محاسبات اقتصادی برای «تغییر سطح تورم ساخت مسکن در صورت تجهیز ساختمان‌ها به ظرفیت تولید برق» هستند.
ضرورت تغییر مدل راه‌اندازی نیروگاه‌های خورشیدی
در ۶ سال گذشته میزان تورم ساخت مسکن و زمین به طور متوسط سالی ۵۵درصد بوده است و میزان رشد قیمت مسکن نیز ۶۴درصد، درنتیجه رشد هزینه ساخت و رشد قیمت فروش موجب شد میزان عایدی سازنده‌ها در کشور به متوسط سالانه حدود ۴۳درصد و در شهرتهران به ۲۷درصد افت کند.
در حال حاضر عایدی پایین ساخت‌وساز در مقایسه با مدل‌های دیگر سرمایه‌گذاری و فعالیت اقتصادی، سازنده‌ها را سرخورده کرده است و از طرف دیگر، امکان رشد بیشتر قیمت فروش برای جبران تورم ساخت نیز وجود ندارد.
در چنین شرایطی که تکلیف اجباری سازنده‌های مسکن برای نصب نیروگاه خورشیدی در پشت‌بام ساختمان در حال ساخت با محدودیت‌های فراوانی مواجه است؛ کارشناسان حوزه برق خورشیدی به دولت پیشنهاد می‌کنند، به جای تدارک نیروگاه درهر ساختمان، هزینه ایجاد آن در مدلی اقتصادی از بخش تولید ساختمان دریافت شود تا در چند نقطه بیرون از شهرها که زمین مناسب به لحاظ مساحت بالا و تابش مناسب وجود دارد، امکان راه‌اندازی نیروگاه‌های خورشیدی در مقیاس اقتصادی پربازده و با قابلیت اتصال به شبکه توزیع فراهم شود.
انتهای پیام/ رضا صادقی زاده
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید