عواملی که سبب ایجاد و تشدید لجبازی در کودکان می شوند، را بشناسید
دکتر امیر کشاورز دلایلی را که سبب بروز و تشدید لجبازی بین کودکان می شود را مورد بررسی قرار داده، که در ادامه به علل عمده آن اشاره می شود.
دکتر امیر کشاورز دلایلی را که سبب بروز و تشدید لجبازی بین کودکان می شود را مورد بررسی قرار داده، که در ادامه به علل عمده آن اشاره می شود.
به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی سلام دنا؛ تمایل کودکان به بازی با والدین و امتناع پدر و مادر به دلیل نبود وقت و یا بی حوصلگی، خشم درونی کودک که ناشی ازاضطراب و تنش ها است و دلخوری آن ها از والدین به دلیل بی منطقی کودک و ناکام کردن کودک، مانند اینکه اگر به او بگویم تو نمیتوانی و بلد نیستی کاری انجام دهی، سبب تشدید رفتار لجبازی در کودکان می شود.
باید توجه داشت مشکلات فیزیکی مانند گرسنگی، خستگی، خواب، عدم توجه کافی به کودک و توجه بیش از اندازه به وی و همچنین دخالت در بازی ها و کارهای او می تواند زمینه لجبازی در کودکان را فراهم کند.
تناقضات رفتاری والدین در برخورد و بازی با کودکان از علل بروز و تشدید رفتار لجبازی است مانند اینکه بعضی از والدین یک روز با حوصله و اشتیاق با کودکان بازی می کنند و یک روز دیگر با بی میلی آن ها را پس می زنند.
انتظار زیاد از فرزند داشتن؛ مثل اینکه در مهمانی انتظار داشته باشید کودکتان ساکت یک جا بنشیند، همچنین عدم هماهنگی تربیتی پدر و مادر و الگوی نامناسب بودن برای کودکان، مثلا پدر و مادری که زیاد با هم لجبازی می کنند لجبازی را در کودک خود تشدید می کنند.
روش برخورد مناسب با لجبازی کودکان
بهترین روش برای برخورد با لجبازی کودک این است که پدر و مادر با هم هماهنگ باشند و برای غذا خوردن، بازی کردن و خوابیدن کودک برنامه ریزی نمایند.
پدر و مادر ها باید به خواسته های موجه کودک پاسخ داده و به او یاد بدهند که قصد آن ها لجبازی کردن نیست؛ ضمن اینکه سعی کنیم به کودک خود حق انتخاب بدهیم.
روش دوم جایگزین کردن جملات مناسب؛ مانند اینکه بگوییم اگر جیغ نزنی کاری که میخواهی را انجام می دهیم، جملات باید خبری باشد نه دستوری، مثلا بگوییم وقت ناهار است و نگوییم الان باید ناهار بخوری.
گوش دادن فعالانه؛ موثرترین روش برخورد با لجبازی کودکان
گوش دادن فعالانه موثرترین روش برخورد با لجبازی است؛ باید با بچه ها همدلی کنیم مثلا اگر جیغ زد به او بگوییم چی میخوای عزیزم گرسنه ای؟خوابت میاد؟میخوای بازی کنیم؟
با کودکان بالای ۴ سال می توان در مورد رفتارش صحبت کرد؛ اول باید تذکر داد مثلا در جمع آهسته در گوشش تذکر لازم را بگوییم و در مرحله دوم تنبیه متناسب با عمل و حال و هوای کودک، البته توجه داشته باشید تنبیه کودک باید محروم کردن او از کارها و وسایل دلخواهش باشد، ضمن اینکه سعی کنید آرامش و صبر و توجه خود را نیز بالا ببرید.
انتهای پیام/پرنیان مجیدی
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید