زنگ خطر برای مدیریت پروژه‌های زیرساختی در کشور/ چالش های افتتاح ناقص آزادراه شیراز – اصفهان
آزادراه اصفهان ـ شیراز، یکی از پروژه‌های کلیدی و استراتژیک کشور، به تازگی با وجود نواقص قابل توجهی به بهره‌برداری رسید. این اقدام، سوالات و انتقادات زیادی را از سوی مردم و مسئولان به دنبال داشته است. در این راستا، جعفر قادری، نماینده مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی، در گفت‌وگویی به بررسی دلایل این وضعیت و چالش‌های پیش‌رو پرداخته است.
در گزارش سلام‌دنا؛ به بررسی ابعاد مختلف این موضوع می‌پردازد و سعی دارد تا زوایای پنهان آن را روشن کند.
افتتاح زودهنگام؛ ضرورت یا اشتباه؟
قادیری در پاسخ به این سوال که چرا آزادراه اصفهان ـ شیراز با وجود نواقص افتتاح شد، توضیح می‌دهد که هدف اصلی از این اقدام، فراهم کردن امکان بهره‌برداری مردم از پروژه‌های بزرگ در فازهای مختلف بوده است.
او می‌گوید: «با وجود اینکه بخش عمده‌ای از قطعات آزادراه تکمیل شده بود، تنها مسائل جزئی مانند روشنایی، ارتباطات موبایلی و ایستگاه‌های خدماتی باقی مانده بود. به همین دلیل، تصمیم به افتتاح زودهنگام گرفته شد تا مردم بتوانند از این مسیر استفاده کنند.»
تعویق در تعیین نرخ عوارض؛ چالشی برای سرمایه‌گذاران
یکی از چالش‌های اصلی که قادیری به آن اشاره می‌کند، تعویق در اعلام نرخ عوارض آزادراه است. او بیان می‌کند که این تأخیر به دلیل تغییرات سیاسی و مدیریتی در دولت‌ها بوده است. دولت قبلی به دلیل انتقال قدرت، از تعیین نرخ عوارض خودداری کرد و دولت جدید نیز در آغاز فعالیت خود تمایلی به این کار نداشت. این تعلل، مشکلات مالی و مدیریتی جدی برای سرمایه‌گذاران ایجاد کرده و به کاهش انگیزه آن‌ها برای ادامه پروژه‌ها منجر شده است.
قادیری تأکید می‌کند که برای جذب سرمایه‌گذاران و تشویق آن‌ها به ادامه فعالیت، ضروری است که نرخ عوارض به موقع و به‌طور شفاف تعیین شود.
نرخ عوارض و تأثیر آن بر اقشار مختلف جامعه
قادری به تعیین نرخ عوارض 120 هزار تومان برای قطعات یک تا شش اشاره می‌کند و می‌گوید که برخی افراد این مبلغ را برای اقشار خاصی از جامعه زیاد می‌دانند. او تصریح می‌کند: «اگر می‌خواهیم قدرت خرید مردم حفظ شود، باید در بودجه پیش‌بینی‌های لازم صورت گیرد و نباید به قیمت ضرر سرمایه‌گذار تمام شود. در غیر این صورت، سرمایه‌گذاران از ادامه پروژه‌های جدید خودداری خواهند کرد و این موضوع می‌تواند به کاهش سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های کشور منجر شود.»
او همچنین به این نکته اشاره می‌کند که دولت باید با ایجاد تسهیلات و حمایت‌های مالی، به اقشار آسیب‌پذیر کمک کند تا بتوانند از خدمات این آزادراه بهره‌مند شوند.
سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها
قادیری همچنین به این نکته اشاره می‌کند که سرمایه‌گذار آزادراه اصفهان ـ شیراز برای اجرای پروژه‌های جدیدی مانند آزادراه شیراز به بوشهر نیز اعلام آمادگی کرده است. اما با توجه به اینکه یک سال مردم بدون پرداخت عوارض از این آزادراه استفاده کرده‌اند و هنوز نرخ عوارض مشخص نشده است، انگیزه سرمایه‌گذار برای ورود به پروژه‌های جدید کاهش یافته است.
او تأکید می‌کند که اگر هزینه‌های تمام شده بالا باشد و به بهانه فشار به مردم، پول سرمایه‌گذار پرداخت نشود، دیگر سرمایه‌گذار انگیزه‌ای برای ادامه کار نخواهد داشت.
ضرورت مدیریت بهینه پروژه‌های زیرساختی
افتتاح آزادراه اصفهان ـ شیراز با وجود نواقص، نشان‌دهنده نیاز به مدیریت بهینه و هماهنگ در پروژه‌های زیرساختی کشور است. قادیری بر این باور است که برای جلوگیری از تکرار چنین مشکلاتی در آینده، لازم است که برنامه‌ریزی دقیق‌تری در مراحل مختلف پروژه‌ها صورت گیرد و نظارت‌های لازم انجام شود. همچنین، باید به نیازهای سرمایه‌گذاران و مردم توجه بیشتری شود تا پروژه‌ها با موفقیت و کیفیت بهتری به بهره‌برداری برسند.
تأثیرات اجتماعی و اقتصادی افتتاح آزادراه
افتتاح آزادراه اصفهان ـ شیراز می‌تواند تأثیرات اجتماعی و اقتصادی قابل توجهی بر منطقه داشته باشد. این آزادراه به عنوان یک مسیر سریع و ایمن، می‌تواند به تسهیل حمل و نقل کالا و مسافر کمک کند و در نتیجه به توسعه اقتصادی منطقه کمک نماید. قادیری می‌گوید: «با بهبود زیرساخت‌های حمل و نقل، می‌توانیم شاهد افزایش تجارت و جذب سرمایه‌گذاری‌های جدید در منطقه باشیم. اما این امر نیازمند توجه به جزئیات و حل مشکلات موجود است.»
چشم‌انداز آینده: نیاز به همکاری و همفکری
برای موفقیت پروژه‌های زیرساختی در آینده، نیاز به همکاری و همفکری بین دولت، بخش خصوصی و جامعه وجود دارد. قادیری بر این نکته تأکید می‌کند که باید یک مدل همکاری جدید ایجاد شود که در آن همه ذینفعان، از جمله مردم، سرمایه‌گذاران و دولت، به طور فعال در فرآیند تصمیم‌گیری مشارکت داشته باشند. این همکاری می‌تواند به ایجاد اعتماد و افزایش انگیزه برای سرمایه‌گذاری‌های جدید منجر شود.
افتتاح آزادراه اصفهان ـ شیراز با وجود نواقص، زنگ خطری برای مدیریت پروژه‌های زیرساختی در کشور است.
اگر این چالش‌ها به درستی مدیریت نشوند، نه تنها پروژه‌های جاری با مشکلات بیشتری مواجه خواهند شد، بلکه آینده سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های کشور نیز به خطر خواهد افتاد. برای پیشرفت و توسعه پایدار، نیاز به یک رویکرد جامع و هماهنگ در مدیریت پروژه‌های بزرگ زیرساختی داریم که هم به نیازهای مردم و هم به منافع سرمایه‌گذاران توجه کند. این رویکرد می‌تواند به تحقق اهداف توسعه‌ای کشور و بهبود کیفیت زندگی مردم کمک کند.
انتهای پیام/ن
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید