توصیه های دارویی و اصول مصرف ایمن مسکن ها
مسکن‌ها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:
داروهای غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن که در کاهش التهاب و تسکین درد مؤثرند.
داروهای استروئیدی مانند پردنیزولون که معمولاً در التهاب‌های شدید تجویز می‌شوند.
انتخاب نوع مسکن باید بر اساس نوع درد، وضعیت بیمار و بیماری‌های زمینه‌ای انجام شود.
مصرف همراه غذا:
برای کاهش مشکلات گوارشی، توصیه می‌شود برخی از مسکن‌ها، مانند ایبوپروفن، همراه یا بعد از غذا مصرف شوند، زیرا مصرف آن‌ها با معده خالی می‌تواند باعث درد معده و زخم گوارشی شود.
کنترل دوز مصرفی
استفاده بیش از حد از مسکن‌ها ممکن است موجب آسیب به کبد و کلیه شود. بنابراین، رعایت مقدار توصیه‌شده روی بسته‌بندی دارو یا نسخه پزشک ضروری است و از مصرف بیش از حد مجاز خودداری شود.
عوارض مصرف طولانی‌مدت
استفاده مداوم از مسکن‌ها بدون مشورت پزشک می‌تواند موجب مشکلات کلیوی، افزایش فشار خون و مشکلات قلبی شود. در صورت نیاز به مصرف مداوم، مشورت با داروساز یا پزشک الزامی است.
تداخل دارویی و منع مصرف با الکل
ترکیب برخی مسکن‌ها با الکل می‌تواند خطر خونریزی داخلی و آسیب به کبد را افزایش دهد. بنابراین، مصرف دارو باید با مشورت پزشک انجام شود و در طول درمان از نوشیدن الکل پرهیز گردد.
هشدارهای ضروری
در صورت مشاهده علائمی مانند سرگیجه، تهوع، درد شدید معده یا خونریزی گوارشی، فوراً به پزشک مراجعه کنید. همچنین، از مصرف بی‌رویه مسکن‌ها، به‌ویژه داروهای قوی مانند ترامادول، بدون تجویز پزشک خودداری نمایید.
مسکن‌ها در تسکین درد مؤثرند، اما مصرف نادرست و طولانی‌مدت آن‌ها می‌تواند خطرات جدی برای سلامت به همراه داشته باشد. برای حفظ سلامت خود، پیش از مصرف هر دارو، با داروساز مشورت کنید.
انتهای پیام/دکتر «مجتبی شفیعی خانی»
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید