یادداشت|هزینه‌های سنگین مهاجرت تحصیلی دانش‌آموزان صدرایی به شیراز
رضا صادقی زاده – سلام دنا/
وضعیت نامناسب زیرساخت‌های آموزشی در شهر صدرا و کمبود مدارس متناسب با نیازهای جمعیت دانش‌آموزی، یکی از مشکلات اساسی این شهر جدید است که این بار عضو شورای شهر صدرا در گفت و گو با رسانه ها بر آن تاکید می کند.این موضوع متأسفانه تاکنون مورد غفلت مسئولان آموزش و پرورش قرار گرفته است و نتیجه این بی‌توجهی نیز بر اساس آمار ارائه شده زارع، مهاجرت تحصیلی روزانه حدود ۱۰ هزار دانش‌آموز صدرایی به کلانشهر شیراز است که هزینه‌های سنگینی را بر دوش خانواده‌ها و جامعه تحمیل می‌کند.
بر اساس برآوردهای کارشناسی، هر دانش‌آموز صدرایی که مجبور به ادامه تحصیل در شیراز است، روزانه در حدود ۵۰ هزار تومان هزینه ایاب و ذهاب، خوراک و سایر موارد مرتبط را متحمل می‌شود. این رقم برای ۱۰ هزار دانش‌آموز در یک روز، بالغ بر ۵۰۰ میلیون تومان و در طول یک سال تحصیلی با احتساب ۲۰۰ روز آموزشی، حدود ۱۰۰ میلیارد تومان می‌شود. این هزینه هنگفت که از جیب خانواده‌های صدرایی پرداخت می‌شود، بار مالی سنگینی است که بسیاری از آنها توان تحمل آن را ندارند.
علاوه بر هزینه‌های مستقیم، مهاجرت تحصیلی دانش‌آموزان، پیامدهای منفی دیگری نیز دارد. ترافیک سنگین در مسیر صدرا به شیراز، اتلاف وقت و انرژی دانش‌آموزان، دوری از محیط زندگی و کاهش کیفیت آموزشی، از جمله این موارد است. همچنین، این جابجایی گسترده، فشار مضاعفی را بر زیرساخت‌های آموزشی شیراز وارد می‌کند و عملاً برنامه‌ریزی بلندمدت برای توسعه متوازن امکانات آموزشی در هر دو شهر را با اختلال مواجه می‌سازد.
جای بسی تأسف است که علی‌رغم پرداخت سهم قانونی ۳ درصد از عوارض ساخت و ساز شهرداری صدرا به آموزش و پرورش، که سالانه رقمی بالغ بر ۱۰ میلیارد تومان را شامل می‌شود، همچنان زیرساخت‌های آموزشی این شهر به شدت نامناسب و ناکافی است. حتی بسیاری از مدارس موجود نیز از داشتن حداقل امکانات اولیه محروم هستند. به نظر می‌رسد که مدیریت و هزینه‌کرد این اعتبارات از سوی آموزش و پرورش با ابهامات و ناکارآمدی‌هایی همراه بوده است.
بنابراین، ضروری است که مسئولان آموزش و پرورش استان فارس و مدیران ارشد این نهاد در سطح ملی، توجه ویژه‌ای به مسأله زیرساخت‌های آموزشی در شهر صدرا داشته باشند. تخصیص اعتبارات ویژه، اولویت‌بندی پروژه‌های مهم، نظارت مستمر بر هزینه‌کرد بودجه‌ها و پیگیری جدی برای استقرار یک ناحیه مستقل آموزش و پرورش در این شهر، از جمله اقداماتی است که می‌تواند در کوتاه‌مدت و میان‌مدت، بخشی از مشکلات موجود را مرتفع سازد.
همچنین، پیشنهاد واگذاری مدیریت سهم آموزش و پرورش به شهرداری صدرا، ایده‌ای است که می‌تواند با بررسی کارشناسی دقیق، راهگشای بسیاری از مشکلات باشد. مدیریت شهری صدرا با درک عمیق‌تر مسائل و دغدغه‌های محلی، قادر خواهد بود نظارت مؤثرتر و هدفمندتری بر هزینه‌کرد اعتبارات داشته باشد و پاسخگویی بیشتری به شهروندان در این زمینه ارائه دهد.
در نهایت، آنچه مسلم است، لزوم تغییر نگرش و رویکرد اساسی در نظام آموزشی کشور نسبت به شهرهای جدید و سکونتگاه‌های در حال توسعه است. این مناطق که عمدتاً با هدف تمرکززدایی از کلانشهرها و ایجاد فضاهای زیست مناسب‌تر برای شهروندان ایجاد شده‌اند، نیازمند توجه ویژه و اولویت‌بخشی در تأمین زیرساخت‌های ضروری، به ویژه در حوزه آموزش هستند. بی‌توجهی به این موضوع، نه تنها اهداف اولیه ایجاد این شهرها را با چالش مواجه می‌کند، بلکه هزینه‌های سنگین اجتماعی و اقتصادی را نیز به همراه خواهد داشت.
انتهای پیام/ م
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید