مشکلی به نام طلاق عاطفی!/ بنیان خانواده را سست نکنیم

طلاق عاطفی یعنی، زندگی مشترک در یک خانه، زیر یک سقف مشترک، اما دور از هم و بدون هم.

به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی سلام دنا؛ طلاق عاطفی، در هیچ کجا به ثبت نمی‌رسد و نمود عینی ندارد؛ اما مهم ترین نوع طلاق محسوب می‌شود.

در طلاق عاطفی، زن و شوهر عواطف خود را از یکدیگر دریغ می‌کنند و روی از هم بر می‌تابند، چرا که اعتمادشان به یکدیگر و جذابیتشان برای هم کاهش یافته است.

یکی از مسائل مهمی که در طلاق عاطفی رخ می دهد این است که چون نیاز های زوجین توسط یکدیگر برآورده نمی شود، رفته رفته به جای وجوه مشترک، هر یک به اختلافات و نقاط ضعف دیگری می اندیشد پیامد این تمرکز منفی، برجسته کردن اختلافات و نادیده گرفتن اشتراکات است که به فضای فردی وسعت می بخشد و فضای دو نفره را محدود تر می سازد. اشتیاق کم می شود، صمیمیت از بین می رود و جملاتی که میان آنها رد و بدل می شود همگی بوی بی تفاوتی می دهد.
طلاق عاطفی عموما در سال های نخست زندگی رخ نمی دهد. در سال های نخست هر چقدر هم که معیارهای انتخاب همسر سطحی باشد، میان زن و شوهر کشش ها و علایقی وجود دارد یا حتی اگر علاقه ای در این حد وجود نداشته باشد این امید وجود دارد که ممکن است شرایط تغییر کند.

سال پنجم زندگی مشترک؛آغاز طلاق عاطفی

معمولا طلاق عاطفی از سال های پنجم و ششم زندگی شروع می شود؛ یعنی وقتی که افراد امید به تغییر همسر را از دست می دهند و البته از طلاق رسمی هم ناامید هستند و به تدریج فاصله میان آنها بیشتر و بیشتر می شود.

هیچ آمار رسمی در زمینه طلاق عاطفی وجود ندارد، اما علایم طلاق عاطفی نیز بسیار است . روابط فرا زناشویی و روابط خارج از مدار خانواده بین زن و مرد می‌تواند مهم ترین علت طلاق عاطفی محسوب شود.

از جمله عوامل تسهیل کننده طلاق های عاطفی می توان به این موارد اشاره کرد؛ عدم تامین نیازهای عاطفی زوجین، بی توجهی،عدم همدلی و همراهی،رفتارهای خشونت آمیز، عدم گذران وقت با یکدیگر، نارضایتی جنسی،بی اعتمادی، ضعف مهارت های ارتباطی کلامی و غیر کلامی در همسران.
افرادی که درگیر چنین روابطی هستند بهتر است به مشاوران مجرب مراجعه نمایند تا مشکل ریشه یابی و حل شود و زوجین بتوانند به طرف تفاهم عاقلانه پیش روند.

انتهای پیام/ امید نجیمی گشتاسب/کارشناس ارشد مشاوره خانواده