مهر،ماه میزبانی نیمکت های عاشق

مهر، ماه مهتاب است، ماه میزبانی نیمکت های عاشق درس و مدرسه ،ماه شکوفایی نیلوفران در دعای نم نم باران های عاشقانه پاییز.

به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی سلام دنا؛  مهر که می آید پاییز آغاز و برگهای درختان که شروع به ریزش می کنند شکوفه های لبخند کودکان یکی یکی گل می دهند.
کلمات مهربان بی تابند تا دستی کوچک با مداد شوق بر صفحه های دفتر های چهل برگ بنویسدشان.
چشم های تابستانی ات را باز کن اگر چه اول پاییز است ولی تو باید مثل آن شعاع نور که کوچکترین روزنه ها را می یابد و به وضوح وارد تاریک ترین منطقه ها می شود دقیق باشی حتی باید سطح هر مجهولی را بشکنی و شکسته نشوی.
با چشمهای آفتابی ات برگ برگ ندانسته هایت را صبور و مبهم لمس کن شاید هم باید چشمهای تابستانی ات را ببندی و خود را در آغاز فصلی تهی که تمام داشته هایش را تسلیم کرده است ببینی .
می توانی در حوالی همین روزها تکاپوی شکوهمندی را که در کالبد لحظه های یخ زده به سوی روشنایی می رود لمس کنی .
پشت مرزهای مدرسه ات کسی ایستاده است و تو را صدا می کند تعجب نکن اگر از پشت پنجره ها نگاه کردی و دیدی خودت به هیات آزوهایت داری برای گذشته ات دست تکان می دهی.
برای تماشای مجدد پلک بزن هر چند هوا هنوز گرم است ولی بگذار شاخه های ترد پلک هایت تمام بار برفی خود را زمین بگذارند و قامت راست کند به احترام چشمایی که تشنه علفند.
پشت آن پلک ها چشم هایی است که قدرت معجزه کشف دارند و خداوند می خواهد بخشی از نعمت های خویش را به واسطه تو ارزانی دارد.
پس می توانی هر صبح حتی برای شروع مدرسه ات وضو بگیری و دستهایت را در راه او که بزرگ است و پایان ناپذیر به حرکت درآوری.
مدرسه فرصت بزرگ فهمیدن بود که در آن روح، قد می کشید و بزرگ می شد اصلا پی بردن به معنای زندگی راز زیستن و قانون حیات زیر سقف مدرسه بدست می آمد.
بنای محبوب آن همیشه آباد.
منبع: ایرنا/حسین خدمتی